Tel Aviv en Old Jaffa; zon en zee, flats en ruines

De eerste dag is aangebroken. Mijn plan om deze dag goed te besteden is gerealiseerd. Vanmorgen werd ik om 10:00 wakker en besloot, hoewel de wekker een uur later stond, op te staan. De ontbijtzaal was al gesloten. Op mijn kamer stond gelukkig een waterkoker dus kon ik wel thee zetten. Een klein uur later ging ik met een voorraadje mueslibollen in mijn tas de straat op.

Het was bewolkt. Dat zorgde voor een grauwe stemming in de straten van Tel Aviv. Ik liep een blokje om en stond al snel op het strand. Het was lang geleden dat ik de zee rook en hoorde; prachtig dat ik dit op loopafstand van mijn slaapplaats vind. Ik liep langs de boulevard. Toen ik even ging zitten, kreeg ik bezoek. Een soort van zwerver. Hij wilde een stuk mueslibol. Dat kreeg hij en daaropvolgend bood hij mij koffie aan. Voordat ik het wist, had ik ‘ja’ gezegd. Ik had dorst. Hij pakte uit de rommelbak op zijn fiets twee vieze bekers en schonk koffie uit een thermoskan. Daar zat ik dan met een vieze beker koffie. Ik wil niet weten wie er allemaal uit heeft gedronken! Ik heb het op en het smaakte ook nog maar achteraf gezien is dit geen slimme actie geweest. Maarja, goed voor de weerstand zullen we maar zeggen.

De zwerver vertelde dat het uitzicht wat we hadden Old Jaffa was. Natuurlijk had ik dat al in mijn Lonely Planet gelezen. Daar ging ik heen, weliswaar nadat ik Shalom, zo heet de man, van me af had geschud. Het was met de nodige tussenstops (tourist center, water kopen etc.) een klein uurtje wandelen langs de boulevard en straten van Tel Aviv.

Old Jaffa was echt enorm mooi. Er zijn nog overblijfselen te zien van de Romeinen en Egyptenaren en een paar straten verder waan je je in de Arabische wereld met de markt. De zon was inmiddels ook te voorschijn gekomen. Ik heb mijn trui uitgetrokken en een zonnebril opgezet; heerlijk! De koopmannen leken me trouwens minder opdringerig als in Marokko, Turkije etc. maar natuurlijk moest ik het allersmalste straatje met sieradenstands door en dat heb ik geweten; ‘Where you from? Look, look’ en ‘I have something for you’. Natuurlijk niet relaxed maar ik voelde me er wel weer thuis.

Er waren alweer een paar uur voorbij gestreken dus werd het tijd om te eten. Ik ging zitten op een terras en kreeg een Lentilsoup en een pitabroodje met een erg pittig goedje erbij. Het smaakte goed. Met een volle buik wilde ik weer terug keren richting het centrum van Tel Aviv.

Ik liep weer naar het strand en strandde op een paar rotsen om voor de tweede keer te genieten van de zee. Voor me lag een dode schildpad waarvan het schild langer was dan 60 cm; wat een joekel! Om me heen verzamelde zich een groep katten, waarschijnlijk was ik hun territorium binnengedrongen. Die heb je hier trouwens  enorm veel, zwerfkatten.

Ik vervolgde mijn tocht en toen ik weer was gaan zitten om mijn Lonely Planet te lezen, werd ik weer aangesproken. Ditmaal was het Ilan, een jongen van 26, universitaire computerwizzkid. Best leuk zitten kletsen totdat ik hem spuugzat was. Hij hoeft niet bij me op schoot te kruipen! Dus hem even gezegd hoe ik over hem dacht en weggelopen. Snel even langs de supermarkt gegaan, waar bij binnenkomst mijn tas gecontroleerd werd, nu is het donker en zit ik in mijn hotel.

Straks nog even de straat op om wat te eten en een internetcafé te zoeken. Dan houd ik het weer voor gezien. Morgen naar Haifa. Ik kijk er naar uit. I’m exited.