11 days Jordan.

Als je zin hebt, pak de landkaart van Jordanie en zie waar ik me de afgelopen dagen heb vermaakt. Zo'n twee weken geleden begonnen Lea, Dani en ik onze reis naar ons Arabische buurland. Het plan; van het noorden naar het zuiden reizen. Eerst sliepen we een nacht in Nazareth (IL), een Christelijk stadje met een hoop pelgrims. De dag erna gingen we werkelijk de grens over en namen we de bus naar Amman, de hoofdstad van Jordanie. Daarvandaan maakten we een dagtrip naar Jerash waar we ruines zagen van een Romeinse stad. Hierna verruilden we de drukte voor een prachtig natuurgebied; Dana nature reserve, waar we wandelden door de bergen en genoten van de stilte. Toen werd het tijd voor het welbekende Petra. De schoonheid van deze stad wordt zeker niet overschat, het was prachtig. Na de ene toeristische attractie gingen we naar de volgende; Wadi Rum. Maar deze woestijn hebben we op een andere manier ontdekt dan de meeste toeristen. Na de schoonheid van de woestijn kwamen we aan in Aqaba, een enorme anti-climax. Aqaba is volgebouwd met beachresorts, is duur en een bouwput. Dit bracht ons tot de conclusie; wegwezen hier, zo snel mogelijk terug naar Haifa waar het strand tig keer mooier is. Maar over het algemeen is Jordanie prachtig en waren we echt op vakantie en in een andere wereld.

Amman

Nadat we in Nazareth, na een fikse zoektocht naar een kamer, bij een Ierse non in een prachtige kamer terecht waren gekomen, verlieten we dan eindelijk Israel. Op naar Amman.
Amman werd in de Lonely Planet een westerse stad genoemd, waar men niet teveel van moest verwachten. Ik dacht dus niet in de orientaalse sferen terecht te komen, waar ik zo van hou. Maar tegen mijn verwachtingen in was het een geweldige stad. Weinig toeristen, goedkope prijzen, lokale eettentjes en een niet te duur hotel (een beetje crappy, maar wat wil je als je lowbudget reist).

Het eerste wat me opviel na aankomst was het feit dat ik van geen een vrouw het haar kon zien; alle vrouwen droegen een hoofddoek, zoniet een burqa. Veel mannen droegen een qafiyya (doek zoals Arafat droeg). We sloegen onze reisgids erop na. Hoe religieus is dit land? Jordanie is nog heel religieus en traditioneel. Een schokkend feit wat hiermee in verband staat; per week wordt er minstens een vrouw vermoord uit eerwraak. We hebben tijdens onze reis verschillende gesprekken gevoerd met locals en daaruit bleek dat het hebben van meer dan een vrouw heel normaal is. De islam staat vier vrouwen toe. Zelfs bij de jongere generatie is het gangbaar. Een man vertelde ons dat hij pas een Amerikaanse toerist heeft getrouwd als vierde vrouw. Dat deed mij denken aan wat velen mij hebben gezegd; Ik zie jou in de toekomst wel met een arabier (lees; moslim) trouwen. De verhalen hebben mij overtuigd. Mijn interesse is de laatste tijd uitgegaan naar de religie en er is een klik met de landen in het Midden-Oosten, maar that's it, ik denk niet dat dat ooit gaat gebeuren!

In Amman hebben we ons lijstje met highlights keurig afgewerkt. We zagen het amphitheater, de Citadel, we gingen naar de hammam, we relaxte 's avonds in een super hippe loungebar, we aten in een locaal eettentje en we wandelden een hoop door de straten van zowel winkel- als woonwijken.

Dana Nature Reserve

Na het inhaleren van teveel autogassen konden we eindelijk weer zuurstof inademen. We veruilden de drukte van de stad voor de stilte van de natuur. Na een lange rit kwamen we aan in een dorpje wat werd omringd door bergen. Er was maar een plek om te slapen. Ondanks dat we vantevoren gebeld hadden, kregen we geen normale kamer, die waren vol, maar sliepen we in de tv-kamer. En gezellig dat dat was! De kamer was gedecoreerd met alles wat ze konden vinden. De sfeer hier was erg huiselijk. De eigenaar kende ieders naam en kletste met alle gasten. (Waaruit blijkt dat de eigenaar niets te doen had, en zijn neefjes en de fillipijnse dames alles deden.) In de omgeving was niets anders te doen dan wandelen. Dus, we pakten onze tas en hebben een 8-uur durende wandeling gemaakt in de hitte wat tot gevolg had dat we 's avonds compleet vermoeid weer terug kwamen. Tijdens onze wandeling hadden we nog interessante ontmoetingen; we dronken thee (uit een onderkant van een plastic flesje) met twee niet-engels sprekende bedouinenvrouwen en kletsten met een jonge schaapsherder. Trouwens, Dani en ik hebben ons arabisch geoefend. Helaas, kwamen we niet verder dan de woorden die in de reisgids staan. We hebben nog geen werkwoorden geleerd dus zinnen maken is onmogelijk. Maar de Jordaniers waardeerden vast dat we groetten en vroegen hoe het met ze ging in het arabisch.

Petra

En toen moesten we eraan geloven; we betaalden 26 euro entree voor Petra. Maar het was het waard. Het is indrukwekkend als je je bedenkt dat mensen hebben lopen ploeteren om deze stad te creeren. En Petra is enorm. Wij gingen twee dagen en maakten wandelingen door het gebied. Dit gebied waar wij ons twee hele dagen hebben vermaakt is maar 5% van de stad! De eerste dag bezochten we de hoogtepunten en de tweede dag ontdekten we de niet toeristische plekken en klommen over, onder, en tussen stenen door. Ondanks de absurde prijzen was het een bezoekje waard.

Back to nature in Wadi Rum

In Petra kwamen we een man tegen die ons vertelde een gids in Wadi Rum te zijn. We hadden al veel research gedaan naar mogelijkheden en alles was nogal prijzig. Deze man deed ons een goed aanbod. Natuurlijk zeiden we niet gelijk ja. Lea en ik hebben laten zien dat we niet in een klap te vangen zijn. Terug op de hotelkamer hebben we hem gebeld en duidelijke afspraken gemaakt. We zouden een nacht onder de sterrenhemel doorbrengen in de woestijn!
En verrek, de volgende dag stond hij op de afgelopen plek te wachten met zijn fourwheeldrive. We reden door de woestijn, reden op een dromedaris, zagen oude tekeningen, het huis van T.E. Lawrence en verzamelden hout voor het vuur die avond. De dag was relaxed. Iets wat we zeker konden gebruiken na al die dagen wandelen. Iets voor de avond aanbrak creerden we ons kamp.

En toen ging de zon onder. We genoten van de zonsondergang, van de stilte en uitzicht. We dronken thee dat gemaakt werd op het kampvuur en aten kip wat we roosterden en gepofte aardappelen met groenten. Misschien wel de beste maaltijd van de vakantie. Back to nature. We hadden geen dak boven ons hoofd en heel onze omgeving was een potentiele badkamer. Heerlijk gevoel. De volgende dag vroeg vertrokken om de bus naar Aqaba te halen.

Zoals ik al zei is Aqaba geen hoofdstuk waard. Het was een toeristische stad met resorts en bouwputten, geen publiek strand in het centrum, je moest overal voor betalen en de shops vroegen belachelijke prijzen waar je zelfs niet hoefde te beginnen met afdingen. Voor drie vermoeide lowbudgetreizigers was hier niets te halen. We vertrokken een dag eerder dan gepland naar ons mooie strand in Haifa. We kwamen aan na een hele dag reizen van het zuiden van Israel, Eilat naar Haifa, waar we thuiskwamen. Ja, het voelde als thuiskomen.

Jordanie was een echte vakantie. We hebben veel gezien. We hebben niet stilgezeten. Het was een mooi land. Lea en ik hebben ons goed weten te weren tegen oplichters. We moesten elke dag afdingen. Zelfs als we naar de supermarkt gingen, werden we bijna opgelicht. We hebben een paar keer teveel betaald maar over het algemeen hebben we het goed gedaan.
Na elf dagen Jordanie was ik wel blij om weer in Haifa te zijn. Ik waardeer Israel nu meer dan ik deed. Ik wilde in het Midden Oosten gaan studeren en ik heb geroepen dat een Islamitisch land mijn voorkeur had. Israel is soms ook niet alles met zijn politieke spanningen en de sfeer tussen mensen maar ik ben blij dat ik niet in Jordanie zit; je kan daar niet met je bikini op het strand liggen, je moet je ogen afwenden van mannen, je moet elke dag afdingen... Het leven daar zou te vermoeiend voor me zijn.

Details heb ik niet genoemd, als je meer wil horen vraag me naar de truck met paspoort en geld die opeens verdween in Wadi Rum, naar de taxichauffeur die ons door heel Amman reed zonder dat we het wilde en de verhalen van de mannen in het Dana nature reserve.

Een deel van de foto's is gepost, het andere deel komt nog.