Het echte werk.

Er zijn weer wat dagen verstreken en de colleges zijn inmiddels begonnen. Het echte werk gaat langzamerhand beginnen. Zondag hadden we de orientatiedag wat inhield dat ik de hele dag achter mensen aan heb gesjokt. Erg vermoeiend en soms vreselijk saai. De Israeli's hebben de gewoonte een mededeling tien keer anders te verwoorden. De speeches duren dus lang. Na de rondleidingen concludeerde ik dat het universiteitsterrein me doet denken aan de Uithof. Veel verschillende gebouwen en alles is groot. Verdwalen kan hier dus gemakkelijk.

De orientatiedag werd afgesloten met een drum circle session. Met zijn alle zaten we in de moadon en we kregen een djembe/tabla voor ons neus. We leerden een paar ritmes (die ik al kende door mijn buikdansachtergrond) en trommelde erop los. Tenminste... sommige trommelde erop los. Veel studenten haakten al snel af. Wat ongezellig zeg! Zoiets kan zo leuk zijn maar als iedereen zo gedemotiveerd is, laat de positieve energie stroming lang op zich wachten. Maar ik heb er in ieder geval wel van genoten.

Gisteren moesten we echt aan de bak. De colleges begonnen. Ik ging naar 'mass media, politics and public opinion'. We zaten met zijn 14en om een tafel inclusief de lerares; een hele oude, heel wijze Amerikaanse vrouw. Het college duurde 4(!) uur en was heel amerika-georienteerd. Desondanks was het wel interessant. Alleen al voor dit vak moeten we in ons eentje een politieke campagne opzetten inclusief presentatie en paper van 20 pagina's in het engels. Daar schrok ik van want hiernaast moet ik nog drie vakken volgen. Ik weet niet of ik dat allemaal ga redden. Vergeet niet dat ik in Nederland een 'take it easy' antropologiestudent ben...

Gelijk daarna moest ik naar 'spoken arabic'. Ik had heel erge zin in dat vak maar het viel tegen. De leraar kan maar matig Engels en vind zichzelf nogal grappig. Hij is heel ongestructureerd. Ik hoop dat dat verbeterd naarmate de lessen vorderen. Ook had hij nogal commentaar op me. Ik gaapte. (Het was al half 6 en het werd donker, ik trok het allemaal slecht) 'Are you tired?' 'Yes, we had 4 hours class before this lesson so...' 'Me too, but I cover it'. En nog een opmerking over mijn hoesten. Ik ben namelijk super verkouden. Maar please, laat mij lekker in de klas zitten en let gewoon niet op mij. Ik ben benieuwd hoe de volgende les is. In ieder geval heb ik hier ook alweer huiswerk voor.

Om 18:00 was ik eindelijk klaar en zou ik wat koken met Lea en Dani. We hadden afgesproken bij de minimarket. Daar kwamen we weer andere foreign students tegen en die wilde mee-eten. Uiteindelijk kookten Dani en ik voor zes mensen en later voegde zich nog meer mensen bij ons. Gezellig! Aan het einde van de avond, toen we eigenlijk al doodop waren, gingen we nog naar de kamer van Elan, een jongen uit de VS. Daar had een groep mensen zich verzameld. We hebben met zijn alle tot 00:00 opgepropt op die kamer zitten kletsen. Zoals ik al vaker heb gezegd; het komt helemaal goed hier. Maar dat neemt niet weg dat ik af en toe met een weeig gevoel aan thuis denk als ik alleen op mijn kamer zit... Now I'm off. Ik ga de bookstore zoeken en dan ga ik een college 'women in Israel' proberen. Het wordt weer een lange dag.