Shabbat Shalom

17 maart 2008

Donderdagavond naar Tel Aviv, struinen langs het busstation, wat achteraf wordt afgeraden in mijn Lonely Planet, locatie van het goafeestje vinden, veel telefoontjes, logeren in een vreemd huis met vreemde mensen, naar Tel Aviv willen op een vervoerloze shabbat en door een stad struinen terwijl je een nacht slaap hebt gemist. Dat was mijn weekend. En de dag erna moest ik 630 opstaan voor een studietrip naar Hadera en niet te vergeten, luisteren naar een gids en kijken naar een docu; but... I survived!

Ik tipte veel mensen over het feest maar uiteindelijk had iedereen andere plannen of vond het een te grote onderneming om naar Tel Aviv te gaan. We gingen dus weer met zijn drieen op pad. Na een bus- en een treinrit kwamen we aan in Tel Aviv. Ik pakte er een kaartje bij en zo vonden we de locatie van het feest. We waren te vroeg, er was nog niets aan de gang. Dat gaf niets want het was een erg alternatieve buurt waar we een goed reggeacafe vonden. Daar dronken we een biertje (onze enige alcoholische versnapering van de hele avond en nacht). Na middernacht gingen we opnieuw naar Morninglory en het duurde lang voordat we binnen waren. Ik probeerde Shay te bereiken want ik wist niet of we op een lijst stonden ergens. Achteraf wel. Er speelde een liveband toen we binnenkwamen; helemaal geweldig, we werden naar binnen gezogen door de muziek. (Voor de kenners; het was zoiets als Hilight Tribe) De rest van de avond draaiden er DJ's. Het was een te gek feest. Niet te groot, niet te klein, geweldige deco's, goede performances en leuk publiek. En toen werd het ochtend...

Rond een uur of zes hadden we het wel gezien. Dani besloot terug naar Haifa te gaan en Lea en ik wachtten tot Shay naar huis ging zodat we het weekend Tel Aviv konden ontdekken. Dat wachten duurde nog twee uur en we kwamen dan ook gaar naar buiten. We stapten in de auto van de vreemde huisgenoot van Shay, Neta. Ze kon absoluut niet autorijden. Niet dat ze ongelukken zou maken, maar lachwekkend was het wel. Met zijn vijven, Shay, zijn gloednieuwe overjaloerse vriendin, Neta, Lea en ik,  gingen we naar Qiryat Ono, het dorp waar Shay een appartement heeft. Daar aangekomen vonden we een tweepersoonsbed. Hoe gaan we dat doen?! Uiteindelijk hebben wij voor twee uurtjes het bed gekaapt en de rest ging werken, weg, een rondje lopen of weet ik wat ze deden. Het was een vage bedoeling. De plannen waren niet duidelijk. Ze praatten Hebreeuws met elkaar en we moesten op lichaamstaal letten om wat op te vangen van het gesprek. Ik zou graag in detail willen treden over alles wat er die dag gebeurde maar waar het op neer kwam... Lea en ik leefden ons eigen leven in andermans huis.

Die nacht hebben we heerlijk geslapen en de volgende ochtend verlieten we het appartement om naar Tel Aviv te gaan. We zochten een bushalte maar het was shabbat en nadat we ons dat realiseerde liepen we naar een grote weg. De taxi's waren in eerste instantie nergens te bekennen en hoewel het ons was afgeraden, probeerden we dat kleine stukje te liften. Na menigmaal onze duim omhoog te hebben gestoken, kwam er toch een taxi en die bracht ons naar Sheinken st. Daar ontdekten we enorm veel hippe winkels wat ons heeft doen besluiten woensdag terug te gaan wanneer de winkels open zijn. We lunchten, gingen naar Old Jaffa wat ik al had gezien maar Lea nog niet en struinden langs het strand. We gingen op tijd terug want we waren moe en voelde een hoofdpijn opkomen.

Alsof het weekend nog niet druk genoeg was, stond er nog een studietrip naar Hadera op het programma. Om half 8 's morgens zaten we in de bus. We gingen naar een museum over de 1st Aliyah, eerste immigratiestroom van Joden naar Israel, naar het park  en graf van een rijke baron en daarna naar een museum over een vrouw die een spionnennetwerk opzetten om de Britten te helpen tegen de Turken. Heel interessant. En raar want we zagen eerst een docu over de vrouw en daarna stonden we op de plek waar alles zich had afgespeeld inclusief zelfmoord. Eind van de middag waren we terug en aten we met Aaron, Bill en Eddy. Fijn dat we zelf niet hoefden te koken... En die jongens zijn topkoks dus dat is mooi meegenomen.

Tot zover mijn update. Elk weekend is een belevenis dus mijn volgende log kan je verwachten over een week. Volgend weekend is het Purim. Een feestdag wat kan worden vergeleken met carnaval. Probeer je in je eigen land dat feest te ontvluchten, moet je alsnog in Israel carnaval gaan vieren!

Foto’s

3 Reacties

  1. Alinda:
    17 maart 2008
    SHAY! Wat leuk om hem weer eens te zien, gaat ie dit jaar ook weer naar Fullmoon? Feestje ziet er goed uit, vooral die effectfoto :') Wat een mooie natuur daar, en wat een weertje, beter dan hier want het is alleen nog maar regen, regen en nog eens regen... Oja, groetjes terug van pap en mam!
  2. Elly:
    17 maart 2008
    Dat je nog tijd vrij kunt maken voor je blog!
    Wil je eigenlijk nog wel terug naar dat koude, natte Nederland?
    Succes en sterkte met overleven maar weer de komende week!
    elly
  3. Rho:
    18 maart 2008
    Dat klinkt echt als een waar festijn, dat feest!
    Ik wilde dat ik er was, maar afgelopen weekend was het zowaar ook feest in Arnhem, dus heb ik me opperbest vermaakt, zonder eerst het halve land door te rijden...

    Oh wcht, dat deed ik wel, ik was namelijk ook op de carrierebeurs in Amsterdam. het heen-en-weer gereis van jou klinkt toch een stuk kleurrijker dan dat van mij :) o/
    Rho~